Güneşlerim parlar,
İçin – için yanıp, aydınlattığını sandığım.
Çiçekler her zamankinden daha renkli...
Daha renkli, daha kokulu sandığım.
Her gizliden bir pandomim kopar yırtınarak,
Yalanlar söylenir,
Aldatıcı olmak adına yarışılır, hep...
Güzellikler olur,
Gülümseyişler vardır,
Sürekli, inceden – inceden öyle devam edecek sandığım...
Her canda bir ölüm,
Her kahkahada bir ağlayış gizlidir...
.
Güzellikte de gizlilik...
Daha da farklı olacağını sandığım...
Bende ise kocaman bir aşk saklıdır,
Bilmediğim, açığa çıkacağından habersiz...
Kör ve yalpalar bir halde...
Ve hep böyle kötü, aşksız, yalancı gidecek sandığım...
İşte ben;
İşte böyle sandığım benim...
Zıtlıklarla dolu!
İhtiras dolu!
04/09/2001
Salı
23:05
Dumlupınar – İzmit
feaxx.com
811
Kayıt Tarihi : 15.12.2012 18:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!