Zıtlık Var Zıtlık Yok Şiiri - Ceyhun Çevik

Tren hareket ediyor
Dağlar ve ovalar
Gökyüzünde bulutlar hareket ediyor
Sıradağlar dalga dalga
Ovalar bazı kır bazı sarı saman
Bazı yeşil, körpe ot
Zihnim dalgalı ve dingin

Zıtlık var, zıtlık yok

Rüzgâr var, rüzgâr çok
O kadar ki her bir kuru çalı başını eğiyor
Kara toprağa
Saklamak istedikleri, utandıkları bir şeyler varmış gibi
Körpe otlar daha ahenkli dans ediyor rüzgârda
Kuru ağaçlar, ıslak toprak, rüzgâr ve trenin gürültüsü
Gözümün önünde bir türlü durmak bilmeyen dünya tiyatrosu
Bir hızlı bir yavaş
Bir aşağı bir yukarı
Bir sağa bir sola

Zıtlık var zıtlık yok
Hem ne azlar hem ne çok

Yol ilerledikçe dikiliyor karşıma
Rüzgarla kavgaya tutuşmuş birkaç dev rüzgargülü
Metal kanatlarıyla kesiyor, biçiyorlar rüzgârı
Tereyağı keser gibi, sessizce ve incelikle
Onlardan şehre uzanan teller ve
Bu telleri taşıyan, kırlarda birer
Mezar taşı gibi dikilen beton direkler
Ters uçtuğunu sandığım beyaz bir kuş
Ve gerçekten ters uçan birkaç siyah

Zıtlık var zıtlık yok
Hem ne azlar hem ne çok

Trenin gürültüsü ve dünya sahnesi
Çorak araziyi süren traktör gibi
Beynimi sürüyor
Fikirler, düşünceler ekiyor, biçiyor, harmanlıyor
Dünyam hem düz hem durgun
Hem de çok fazla dönüyor