Esip kavurur bazen cihânı zulmet yeli,
Bir bakarsın uzanır âleme rahmet eli.
Her şey zıddıyla kaim; beyazı, siyâhı var
Her karanlık gecenin aydınlık sabâhı var.
Koskoca bir kâinat neler barındırıyor!
Bir yandan kirlenirken, bir de arındırıyor.
Hatasız kul olmuyor; sevâbı, günâhı var
Her karanlık gecenin aydınlık sabâhı var.
Örtüyorken hüzünler perde perde âfâkı,
Hangi hasta beklemez doğsun diye “şafak” ı?
Gökte kandilleri var; güneşi var, mâhı var
Her karanlık gecenin aydınlık sabâhı var.
Küçücük bir ziyâya insan bel bağlar mı hiç,
Derindedir yarası, sebepsiz ağlar mı hiç?
Ümitsiz yaşanmıyor; sabrı var, felâhı var
Her karanlık gecenin aydınlık sabâhı var.
Esat AnıkKayıt Tarihi : 13.12.2010 00:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!