Zıtlık Şiiri - Yalçın Karagöz

Ateşten gömlekmiş, sırtıma giydiğim,
Zamanla anladım yakıp, kavurduğunu.
Zıtlıkmış hayatın anlamı,
Gülerken ağlamak, kavuşurken ayrılmak gibi.
Burnumda tüter yarin hasreti,
Hasretin karşılığı, acep kavuşmak mı ki?
Hayat bu, yaşadığın sürece geçer,
Toplayınca yekünü, eline ne geçer?
Bir köprüdür sürdüğün hayat,
Bak bakalım altından ne sular geçer,
Ölüm ile kalım arasından ince bir çizgi geçer.
Zıtlıksa iki kelimenin anlamı,
Kalan süren kim bilir nerede geçer.