Ne sen gelip eritebilirsin içimde ki buz dağlarını,
Ne ben varıp sana söndürebilirim yüreğinde ki orman yangınlarını..
Seninle ben Evrenin iki zıt kutuplarındayız..
Benim içimi donduran buz dağlarım var,
Seninse alev alev yanan orman yangının..
Dokunsa tenlerimiz birbirine,
Buhar olup karışacağız birbirimize..
Ama gel gör ki;
Biz ikimiz evrenin iki ayrı kutuplarıyız..
Ne kavusabiliriz..
Ne de uzak kalabiliriz..
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta