Zıt Kardeşler Şiiri - Kasım Akçay

Gülmek ve ağlamak,
İki ayrı kardeşler…
Ne kardeşler ne kardeşler…
Biri istenmeyen,
İstenmese de gelen,
Sevilmeyen,içimizden de çıkmayan.
Bazen yıpratan bazen rahatlatan…
Bir diğeri,herkesçe sevilen,
Sevilmesine rağmen,
Kolay kolay gelmeyen…
Gelince,mutlu eden,keyif veren.
Genelde arsızları seven…
Yüzsüzlere hitap eden,
Bir araya gelemeyen kardeşler…
Ağlamak ile gülmek…
Hayatın tuzu,biberi gibi…
Onlarsız olmaz gülüm,
Onlarsız olmaz hüzün…
Ağlamayı severim,
Gülmem de diyemem…
Bazen güleriz ağlanacaklara,
Bazen ağlarız gülmemiz gerekenlere…
Ağlamak çaresizlik,gülmek mutluluk…
İşte hayat bundan ibaret…
Vazgeçilmez bir tutkuluk…