Zaman geçip giderken bu zulüm cennetinde,
Yine karardı gökyüzü,çekti efkar perdesini.
Sensizlik,bir daha yaktı içimi kül oldu kalbim.
Yokluğunda geçen saniye,saate bedel bu ruh halinde.
Ama boş,çaresiz ve aciz bu yalvarışlar.
Ben akarken zaman,geçerken saat,
Alışırım diye kandırdım kendimi,oyaladım umutlarımı.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta