Nerede hani! O gülen gözlü kız şimdi
Artık hiç kimselere güvenemeyecek
Kendine en çok gerekeni
Her daim başkasına vermiş
Temiz yüreği aptal yerine konulmuş
Oluruna bırakmış artık
Direnmekten vaz geçmiş
Ne olursa olsun
Cömertlikten vaz geçmemiş
Gözlerinden akan yaş değil kanmış meğerse
Kurusada iliği inancını yitirmemiş
Züriyeti iblisten bir çakalı çok sevmiş
Bu aşşalık dengesiz canındanda bezdirmiş
Cehennemin reisi kömür gözlü satanist
Birde yetmemiş gibi dostunlada sevişmiş
Ah be güzel yürekli kız
3 kuruşluk çakalın yokluğuna aldırma
Kaybettiğini sanma sen üzülmeğe değmezki
Önemli olan vaz geçme,sen yolundan hiç dönme
Yitirirsen sen umudunu işte o an kaybettin……..
Zişan Karamazi
Çok korkuyorum annem
Ağladığımda gözümün yaşını silen
Üzüldüğümde başımı göğsüne
Dayayıp tesseli eden
Fırtınalarıma yelken olan
Ne olursa olsun beni hep seven
Biricik annemi bana bağışla
Rabbim…..
İstemeden kalbini kırdığım…
Nur yüzlü melek annem
Hayatta tek sırdaşım sığınağım
Tek gerçekten sevenim annem
Beni kınalı kuzum diye seven
Onbir eylül ikibinonbir rutin bir kontrol
Göğüs kanseri dediler
Ameliyattan önce doku alınacak dediler
Bileydim izin vermezdim hiç annem….
Hekimlerin hatası …
Kemiklerine çiyerine sıçramış
Kanser illetti hücrelerini sarmış…
Çaresi bulunmamış dermanı yokmuş annem…
Hatalarını Kabul etmeyip
Kemo terapi olacak…
Ameliyat edilmez dediler
Benim güzel annem nasılda ağlama,
Allah büyüktür dedin
Herşeye rağmen yine benim için güçlüydün
Bir kez daha kendini deyil …
Beni tesselli ettin annem..
Ne olacaktıkı ameliyattan sonra alsalardı dokuyu
Yokluğuna dayanamazki yüreğim,
Seni benden kıskandılar annem…
Badem gözlerinin feri söndü
Gülpembe yanağın bir anda soldu
Azrail nasılda pusular kurdu
Dokunma anneme……
Ey azrail annemi alma benden
Beni seveni,ve tek sevdiğimi alma benden alma…..
Gözümün önünde eriyor annem
Onsuz kalmayı kaldıramamki
Alacaksan yanına benide al ey azrail….
Beni sahipsiz, annemsiz koyma buralarda
İstemiyorsan eğer beni ebediyette
Bırak annemide götürme yanında
Allahtan tek dileğim ayırmasın bizi
O giderse ben kime anne derim …
Kim okşar saçlarımı üzüldüğümde
Kim acar kucağını üşüdüğümde
Gitme annem sakin bırakma elimi
Çok korkuyorum gitme annem gitme ………
Zişan Karamazı
15.04.2012
Verebileceğim herşeyi sana verdim
Alabileceğim herşeyi senden aldım
Seninle doldurdum,
Yarım kalan sol yanımı, sırf sana yandım ben
Senin için çarptı bu kalp, hiç durmadan usanmadan
Senin için ağladı gözlerim, yağmuru utandırırcasına
Senin için güldü yüzüm, baharda çiçekler açarcasına
Senin için ayaklandım, dalgaların kumsala değişi gibi
Hep senin kıyında soluk aldım ben hep senin
Biz seninle su ile toprak gibi, ateşle rüzgar gibi
Tamamlayan birbirinin boşluklarını tek bütündük
Siyah, simsiyah saçlarının gecesine düşerken ben
Sözlerin dikenli tellerden daha çok çiziyor kalbimi
Ve sen gidiyorsun ….. hiç sebepsiz gidiyorsun
Sol yanım sancıyor, sanki nefesi kesiliyor,benim yarım ölüyor
Senin aşkınla içimde yanan ateş kül oluyor, ve her yer karanlık
Senin için çarpan kalbim duruyor hiç isteksiz sadece atıyor
Senin için gözlerimden artık yaş değil, kan akıyor
Senin için gülen yüzüm, boynu bükük bir gül gibi soluyor
Senin için yürüyen ayaklarım tutuluyor kötürüm oluyor
Senin için savaşan ruhum yorgun, gel artık gel barışı özledim
Senin için bekliyorum yine aynı yerdeyim
Belki hiç dönmeyeceksin biliyorum
Ve bil ki günün birinde, yitirdiğimiz sevgimizi ararsan eğer
Ben hep o beni bıraktığın yerde, yine seni bekliyor olacağım
Gel artık gel ne olur gel üşüyorum...
Zişan Karamazi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!