Bir zamanlar;
Kavimler kapısı Anadolu’nun,
Şahsında Edirne bendim, Kars bendim!
Şimdiyse kendinden utanır, kendim.
Bir zamanlar;
Aşınmaz, aşılmaz ve dokunulmaz,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.