Zırvalık Şiiri - Affan Ceylan

Hatırlıyorum,
Aklımın ucunda bir yerlerdesin
Yine geçmek bilmeyen günlerden biri
"Hepsi rüyaydı ve şimdi geçti" derken sesini
Duymak için neleri verirdim

Rüzgar gibi geçti son dört sene
Rahata binmedi, ruhumu dürtsene
Kanıt mı istiyorsun, baksana gövdeme
Sonra da diyor'ki bir kere gülsene

Uzaklığı anladım,
Bir gün, selam geldi miş'li geçmişin içinden
Güzel olmadı hiçbir şey eskisinden
İnsanlarda boş durmamış, hep geçmiş içimden

Seçilmiş gibi geliyor bazen
Bu muydu özellik, gitti şirazem
Ruhumu çiğnedim zahiren
Kalbe dokunmak isterken

Dışımı kapladı üstümden kalkmadı matem
Her Allah'ın günü içimde bir deprem
Biçilmiş dertle kayıp olan mertel
Kaldıramamış bünye, atmış şartel

Dört duvar üstüme geliyor bazen
Kolaysa, iki mısrayla kendini arz et
İçi ehvenişer, eskiye hasret
Dışı zaten bezmiş, kilitli mahzen

Dolduramadı yerini başkası
Bişey yapma bırak çalsın sirenler
İçimi yer durur vicdan azabı
Destek görmedim hiçbir yerden

Gidemezsin, gözlerin kaçar
Boğazın düğümlenir, kalbin kanar
Ve bu hayatta hiç kimseyi,
Üzmek istemedim annem kadar

Sen misin aradığım kadın
Bu mu istediğim yaşam
Bu mu olmak istediğim ortam
Aynadaki mi olmak istediğim adam

Belki de kendimi korkutuyorum bu kadar
Gerek görmeden sorguluyorum hayatı
Boş düşüncelerle dolanıyorum ortada
Ama napıyım kendimi bulamıyorum buralarda

Her gün evine gel yorgun argın
Kendimden başkası oldum artık
"Şşş! Sen erkeksin bunları duyuramazsın"
Gökten, beni kim duyacaksa duysun artık

Gel biraz konuşalım, napıyorsun o kuytu da
Sakin ol, vakit bol, kaçıp gitmiş uykular
Az biraz dikkat et, bastın kendi kuyruğuna
İstesen de, bişey yapamıyorsun korkudan

Bir anda, asla istemeden hata yaparsın
Önce özrünü dileyip konuyu kaparsın
Bir süre sonra, yanlışlıkla tekrarlarsın
Bu şekilde aradaki güveni kırarsın

Aaaa aaaa Affan nasıl bir insansın
Bir bok yiyip hemen el sallarsın
Üstüne bir de mum koyarsın
Ben istemez miyim hiç yaşanmasın

Odandan çık artık biraz hava alsın
"Dünya zaten bir bana kalmış"
Duygu yoksunu, tam bir hayvansın
Aynaya baksana, nasıl bir yazarsın?

Kalp artık sadece kan pompalıyor,
His diye bir şey kalmadı bende
Hayat önümdeki yola hep kar dolduruyor
Sabrın S'si kalmadı tende

Aklındaki, kaç ben ediyor?
Dört mevsim birden delirmiş biri
Bi tarafım sanki, kal benle diyor
Hayat zaten zırvalık değil mi ?