Yine karabulutlar sardı etrafımı oysa güneşi görmüştüm çok yakınlarda
Elimi uzatsam avucumun içine alacaktım aydınlığı.
Şimdi bir elimde gök gürültüsü, yağmur, fırtına diğer elimde gün ışığı, gökkuşağı
Mümkün değil kavuşturmak kolları yaşanacak her ikiside ayrı ayrı
Taşırmı bu vucut durabilirmiyim ayakta yıkılmadan çaresizlik imkânsızlık sarmışken her yanımı
Yaşamak zor yaşatmak zor sevdiğin insanları
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta