Zirgil Şiiri - Sevda Sevgi Laloğlu

ZİRGİL

Sen sözüne güvenme
Güven senle sözlü mü
Kalbini ağzınla sevme
Sevdiğin kalpte yerli mi
Kerâmeti sende bilme
Bildiğin senle evli mi
Bülbül Gül'e şakır ama
Gül'ün sırrına erdin mi

Senden güzel lâf edilsin
Tek derdin bu mu dersin
Dersini teklikten alıp
Niye çokluğa tekrarsın
Azı karar çoğu zarar
Ne de güzel kükrersin
Söz sırası geldiğinde
Haksıza neden titrersin

Söyleyince kızıyorsun
Sussam gönlüm rızâsız
Çift dilini tazı yorsun
Farzın sakat kazasız
Sünnete benim diyorsun
Îmanın O'ndan rızâsız
Şeytana yağ çekiyorsun
Kör gözünle gaz lambasız

Benim ağzımı açtırma
Ben dediysem bizlik için
Söyle bana dîni darım
Neyi güttün sizlik için
Âleme fetvâ verirken
Niye sustun kozluk için
Baykuşun da dili vardır
Edepsiz bir Bülbül için

Sen yazına övünme
Öven senle gizli mi
Talkını salkımla verme
Verdiğin koruk tuzlu mu
Şerâmeti bizde bilme
Bildiğin senle hızlı mı
Kalbur elekle bir ama
Elek dârına girdin mi

Senden özel lâf edilsin
Hapşurdun hû mu densin
Densizliğini aklık bilip
Niye paklığa ikrârsın
Bizi aşar büyü nazar
Ne de güzel eklersin
Göz kirası geldiğinde
Hırsıza odun toplarsın

Söyleyince azıyorsun
Sussam alnım damarsız
Çift yolunu kazıyorsun
Irzın sakat takâtsız
Himmete benim diyorsun
Zamanın O'ndan habersiz
Şeytana sağ katıyorsun
Kir yüzünle gez lambasız

Benim bağrımı saçtırma
Ben dediysem bizlik biçim
Söylesene dîni tarım
Neyi ektin özlük için
Âlime takvâ sorarken
Niye süstün Fazl'ık için
Berduşun da dili vardır
Sebatsız bir "ZİRGİL" için ...

[ Sevda Sevgi LALOĞLU ]