Sana ehliyet verenlere....
Seyranbağları dolmuşuna bindim.
Biraz ilerledi zınk diye durdu adamın birini aldı zınk diye kalktı. Binen adam kapının dibinde oturanın daha ne olduğunu anlamadan kucağına bir et külçesi gibi düştü. Oturan adam kardeş kalkarken dururken
biraz yumuşak ol olur mu dedi. Dolmuşu süren kaz sağına soluna baktı. Düşen adam oturandan özür diledi. Oturan ne demek abi dedi. Yok bir şeyim.
Dolmuş rampayı çıktıktan sonraki düzlükte yaşlı bir kadını aldı. Baktım
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta