Zaman saatleri kent deşiyor , dirgin pulun harmonisi içten buruk ve yalnız sanat
sessizce dalgın olup yalınayak yürürken
kent sesi vurulmuş ve iç sesleri ayak uydurmaya zorlanıyor eş renklere
undan kapan bir toplu şiir fasıl edinen bir evlat gibi haksız girdaplar boğultusunu bunalım kevgirine çevirirken ,
canlanan bir közün eksikliği dağılmış etrafa, saçma kalınan kal deyimleriyle gamdan faysal bir tenin şarkısı üçüncü bir şahısla.
zebani öfkesi ve kuzgun kırlangıçlar sonbahar hüznününün annesiz bir radyo cesetlerini paronaya hastanesine vurur davulları.
gazetemizde neşesi iç monologlu bir yalnızın hatıra defteri gibi ölmek zaferlerinin uçurum saçaklarında bir talimatı öyle orta da kalan yarasa kanı acısı.
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta