Zindanımda Zihnimin Bilinç Akışı

Zaman saatleri kent deşiyor , dirgin pulun harmonisi içten buruk ve yalnız sanat
sessizce dalgın olup yalınayak yürürken
kent sesi vurulmuş ve iç sesleri ayak uydurmaya zorlanıyor eş renklere
undan kapan bir toplu şiir fasıl edinen bir evlat gibi haksız girdaplar boğultusunu bunalım kevgirine çevirirken ,
canlanan bir közün eksikliği dağılmış etrafa, saçma kalınan kal deyimleriyle gamdan faysal bir tenin şarkısı üçüncü bir şahısla.
zebani öfkesi ve kuzgun kırlangıçlar sonbahar hüznününün annesiz bir radyo cesetlerini paronaya hastanesine vurur davulları.
gazetemizde neşesi iç monologlu bir yalnızın hatıra defteri gibi ölmek zaferlerinin uçurum saçaklarında bir talimatı öyle orta da kalan yarasa kanı acısı.
çarpışanı tanırsınız suçu çarmıha gam ederken vukuatsız bir gençlik başkaldırısı
ve egemen saldırı operasyonları manik depresif gecelerin bulantısıyla hep zamansız olmuştur
davasından vazgeçme denmiş olan sana derin dehliz bir deniz gözlerden umut bilenmiş kaya kırılışının.
can kesik bedenden aşka açık bir kadına
ademden gidilmemiş bir karanlıkta rahatsız ve deli etttirilmiş gözleri,
yalan ve şansız entel sızıntılı örümcek ağı
düş, hançer ,dost ,aşk, heves makaslarının kalıntısına hep paslı durmuş.
kaç gün yatar koridorlarda uğultusu üzgün bir fısıltının tamama ermiş bir bilge gibi inanç, hür yaşamak diyordu bana özgür kalan nefesinden tut ,yanılsamalarından manasız dünyanın rızalık,  hücre ve hicran kanıtları beş saniyelik bir ölüme kanayan bir hiç ve de
sen.

bir duygunun aldatılması bir an da canımı çizdi
bir akşamüstü
iç seslerimin birkaç dakikasına tanık olunsun isterim
oysa bunca kelime arasından
beni durduran hep sen oluyorsun.
ve zaman saymaya başlıyor
bir
iki
üç
dört
beş
beşte idam döngüsü başlıyor karmaşasında zihin zindanının
orda saatler çok derin geçiyor
beş saniye altı doğuş
dört saniye beş ölüm
üç saniye dört bakış
iki saniye üç adım
bir saniye iki kalkış
0'geliş , gözü açış
Tutsak nefesini bilmeden
Eli tutulsun isteyen bir neden
Tutmayın deliyi
Bu bir sır.