Zindani Saatler Şiiri - Ayfer Ceylan

Tutsak bir şiir bu
Elleri kolları bağlı
Nefes vermeyen bir gökyüzüne
Karşı yazılmış

Senden başka hiç kimse üstüne alınmasın.

Düşünceler kalpten çıksa
Ağzı kanatır
Yollar tutulmuş
Yaşam bütün sancısını
İki sırt’a yüklemiş.

Kamburlaştıkça neden hâlâ mavi düşlenir,
Düşlemenin yasak olduğu yıllarda
Güneş neden hâlâ küstahlık eder.

⸻

Zincir mi lâzım illa
İnsanın esareti için?

Kapalı bir hücre değil mi
Duyguları gün yüzüne çıkarmayan

Şiirin kalemi kırılmış
Ruhumun ikizi müebbette

Şimdi candan ileri desin Eroğlu
Sürgün desin Sezen
Kuşlarımız acıkacak desin Ahmet Abi

Hep sen varsın aklımda diye
Ölmedi mi Müslüm Baba

⸻

Peki ben,
Ben ne koydum ardım sıra sana
Bu ne muhteşem bir beceriksiz seven

Ne bir mutlu bi serüven
Ne eli yüzü düzgün bir şiir

Mevsimlerin suçu yok sevgilim

Kalbine beni değil
Üstüne bir şey al diyenlere
Kandı benim gençliğim
Bilseydim bütün ayazları giyer
Gelmez miydim?

Kirpiklerinin yol kenarına…

Ayfer Ceylan
Kayıt Tarihi : 19.10.2025 17:11:00