Zindandan Saraya Yolculuk Şiiri - Bedir Kuş

Zindandan Saraya Yolculuk

Yusufumu beklerken çöldeki kör kuyu,
bir rahmet deryası içini doldursun diye.
Zindan kapıları kapanırken üzerine,
Devlet kapıları kendisine açılsın diye.

Görmüştü rüyasında onbir yıldızın, ayın
kendisine secde ettiğini ve de güneşin
babası, bilmesinler bu rüyanı kardeşlerin,
gelmesin oğlunun başına bir kötülük diye.

Kanlı gömleğini ulaştırdılar Yakuba,
kokladı gömleğini,bekleyeceğim sabırla,
tüm dertlerini, şikayetlerini iletti Rabbine
yolunu bekledi yusufun, haber gelir mi diye?

Kadınlar şaşkın şaşkın bakarken yüzüne,
kaptırdılar nefislerini yusufun güzelliğine,
ellerini keserken hissetmediler acısını bile,
ayrıldılar saraydan “ah Yusuf” diye diye.

Bir rüya görmüştü Melik, çok irkilmişti,
sabaha dek yatağında tir tir titremişti,
çağırdı ülkenin yorumcularını sarayına,
rüyasına bir çözüm bulunur mu diye?

Özür dileyerek ayrıldılar saraydan,
bir şey anlamadık dediler bu rüyadan,
saraylıdan birisi yorumlatırım rüyanı,
koştular zindana. Yusuf’a sorsunlar diye.

Yorumlamıştı Melik’in rüyasını açık açık,
yedi yıl arda arda olacak bereket ve kıtlık,
tatmin olmuştu kalbi yapılan yorumdan,
Ülkenin idaresini verdi Yusufa, yönetsin diye.

Kardeşleriyle göndermişti gömleğini babasına,
buram buram kokusunu almıştı uzaklarda olsa bile
kokladı gömleğini, sürdü yüzüne ve de gözüne,
şükretti Rabbine! Yusufum, Yusufum yaşıyor diye.
30.07.09