Zindandan Kızıma Şiiri - Osman Serçe

Zindan çok daracık yürek sığmıyor
Karanlık odama güneş ağmıyor
Gönül bahçemize yağmur yağmıyor
Sensizlik ölmeden ölmekmiş kızım

Mahpus dedikleri daracık saha
Kurumuş çöl gibi görülmez vaha
Bizim kavuşmamız kalır Allah'a
Sensizlik ölmeden ölmekmiş kızım

Gecemi parlatır bebeksi yüzün
Dağılır birazcık bendeki hüzün
Ardından dikilir karşıma gözün
Sensizlik ölmeden ölmekmiş kızım

Hayat durdu gurbet ele varalı
Aylar oldu hayalini saralı
Ciğerim parçalı ruhum yaralı
Sensizlik ölmeden ölmekmiş kızım

Geçmiş dedikleri hayal meyal dün
Boğazımda kaldı her gün üç öğün
Öldüm sandım senden ayrıldığım gün
Sensizlik ölmeden ölmekmiş kızım

Kızım ağlar ağlar anam yar bacı
Yüreğime ateş koyar bu acı
Saramam uzatır başımın tacı
Sensizlik ölmeden ölmekmiş kızım

Teninin kokusu burnumda durur
Tekleyen bu kalbim sevginle durur
Dökülmüş yaprağım yerlerde kurur
Sensizlik ölmeden ölmekmiş kızım

Sen uyurdun başın koyup dizime
Göz kapalı gülümserdin yüzüme
Allah şahit olsun benim sözüme
Sensizlik ölmeden ölmekmiş kızım

Ellerin çok uzak bil ki tutamam
Yatak diken olur sensiz yatamam
Ölmek istesem de zehir yutamam
Sensizlik ölmeden ölmekmiş kızım

Uyku kapı açar seni görmeye
Hasret kaldım saçlarını örmeye
Değişmem seni cennete girmeye
Sensizlik ölmeden ölmekmiş kızım

Şu dünyada yerin dolmaz beşersin
Yangın olur hayalime düşersin
Sende bir gün mezarımı eşersin
Sensizlik ölmeden ölmekmiş kızım

Kalem biter Osman'ın derdi bitmez
Azrail kapımda git derim gitmez
Belki kavuşmaya ömrümüz yetmez
Sensizlik ölmeden ölmekmiş kızım

1 Ekim 2016