Zindandan anneye Şiiri - Fatih Teke

Üç yıl kadar oldu,
Düşeli bu karanlık zılama
İnan burası dar
Nefes alamıyor,boğuluyorum anne

En çok tarhana çorbanlar
Tandırdan yeni çıkmış ekmeğin,
Buğusunu özlüyorum
Birde Nazlımı anne

Hakim kırınca kalemimi
Söz vermişti bekliycem diye
Görüş günlerinde
Oysa geçen hafta mektubunda
Gitti Nazlın gitti be yiğidim diyordu
Oda mı be anne
Gücüm yetmiyor buna
Zor geliyor,
Çıldırıyorum anne

Burası apayrı bir dünya
Tek dostum var burda,
Kırık kalemim
Birde cigaram
Ama baframda hainlik yapıyor,
Öksürtüyor anne

Gece ne yakamoz,
Nede yıldızlar var koğuşumda
Bir ciğermi emen soğuk
Yansıyan duvardan
Birde dar ranzam,
Sığmıyorum anne

Bir ihtiyacın var mı?
Demişsin son mektubunda
Yok anam sağolasun
Kırık kalemim karşılık beklemiyor
Durmaksızın çalışıyorda
Bir of bile etmiyor inan

Ençok ne dokunuyor
Bilirmisin yiğidine anne
Sabah kalk ziliyle beraber
Tek heceye dizip kelle sayıyorlar
Çobanın sürüsü gibi anne,
Öğlen zehirli aştan sonra
Bahçeye salıyorlar
Volta volta üstüne,
Bazen jop bazende cigara anne

Sanki dışardakiler suçlu
Burdakiler değil anne
Burdali tüm maphuslar mert
Dışardakiler inat
Sanki dışardakiler suçlu anne

Günler geçmezken,
Yıllar neçabuk geçiyor anne
Yarın yine kurban
Üç kurban geçti bensiz
Ben ençok,
Bayramları ağlarım anne

Sanma vazgeçtim anne
Elbet çıkarım buradan
Cezam müebbet olsada
Elbet çıkacam buralardan
Deli tay gibi,
koşucam ovalarda
Çayını demliyecem yine,
Tandırdan çıkmış,
Sıcak ekmek tutucam anne

Vazgeçiycem,ölimiyecem anne
Elbet çıkacam buralardan
Çıkıpta hesap soracam
Kahbe insanlardan
Ölmiyecem buralarda anne
Son kurban bile olsa
Yanında olacam yine

Cezam müebbet olsada