Sanma zindanda yatan, uykuyu bulur gecelerde.
Zaman mazlumu yutan, bir kuyu olur gecelerde.
Ne gören var ne duyan, kimseler yoktur gecelerde.
Bari sen kalk ve uyan, hisseler çoktur gecelerde.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bazılarına zından, bazılarına geçmeyen zaman olmasına rağmen; siz anlamlı beyitlerinizle GECE'ye güzel bir övgü (gazel) düzmüşsünüz. Zevkle, ilgiyle okudum. Ancak şunu da ifade etmeliyim ki; "Yunus şeklini alan, tezgâhta çamur gecelerde." mısrasını çözmekte güçlük çektim, hattâ çözemedim. Sonuna nokta konduğu için, alt mısranın anlamıyla da bütünleştiremedim. Şiir yönüyle güzel, anlam yönüyle ilgi çekici eserinizi tebrik ediyor, gözlerinizden öpüyorum. Enver Özçağlayan
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta