Zindanda Şiiri - Ahmet Emin Fidan

Karanlık bir zindana hapsedildim,
Yolları ince mi ince, hem çok derince,
Farelere, solucanlara... da alıştım iyice.

Dünya bana küskündü
Ben se onunla barışık.
Sinemi karanlığa açtım,
Karanlık dedi dünya çok karışık.

Suskunum zindanda,
Gücümü kalbime verdim,
Kalbimse evet uçmakta.
...
Suskunum, susturuldum görülse de,
Gencim, durduruldum görülse de,
Ümitliyim, sindirildim görülse de,
Bu zindanda evet, ben çok dolduruldum.

Burayı karanlık boğuyor görülse de,
Beynimde günler güneşler doğuyor.
Yarasalar uğuldayarak dönüşüyor görülse de,
Gönlümde güvercinler uçuşuyor.

Zindan karanlığında ben alemi gördüm;
Gün ışığında kendini göremeyen kim?

ahmed emin fidan
1990 / fatih istanbul