Zindana Mektıp Var -1 Şiiri - İsmet Anik

Koçum

Bir selam vererek başlarım söze
Besmelesiz dil söz dizemez koçum
Memleketin halini anlatsam size
Tutsak kalem name yazamaz koçum

Öndeki pervaza kumrular konmuş
Minik minik iki yavrusu olmuş
Bir kumru yuvadan uzakta kalmış
Gözyaşı kaderi bozamaz koçum

Kim demiş ki bizde kumrular naçar
Yükselir göklere ayyuka çıkar
Semamızda kuşlar özgürce uçar
Uçarda her yerde gezemez koçum

Yürekler kurudur toprak yeşerir
Dört duvar yok amma vicdan çevirir
Canı sıkılanlar çamlar devirir
Kimseler onlara kızamaz koçum

Sen rahatına bak sabrını sula
Sonunda selamet bahşeder Mevla
Kefaretim dersin çek bir lahavle
Kullar kadere yön çizemez koçum

Yen de bizim kol da kırılır bazen
İsyana mahal yok "Hak var La tahzen"
İmtihan ederse muamma çizen
Başkası düğümü çözemez koçum

Biri çiçek açmış biri de gonca
Ateşte de açar veren verince
Tevekkül edersen sen İbrahimce
Gülistana ateş sızamaz koçum

Dışardan içeri nasıldır bilmem
Derde düçar olan gülmeden gülmem
Halik hallakısın odur ki demem
Seven sevdiğini üzemez koçum