Zindan Uyku ve Mezar Yatak

Gece oluyor
Kapanması gereken bu gözlerim
Kırpmadan yüzünün simasını görüyor
Sabah oluyor
Açılması gereken gözlerim
Yüzünün simasına baka baka uykuya kalmış bile
Yastığıma damlayan yaşlarımı söylemiyorum
Uykum zindan oluyor
Yatağım ise mezarım
Penceremden girmesini beklediğim aydınlık
Gelen ise senin hasretin
Kapımdan içeri giren
Beni hiç yalnız bırakmayan yalnızlığım
Güneş yüzünü çevirdi
Bulutların arkasına saklandı
Ağlıyor bulutlar halime
Onlar ağladıkça ben sırılsıklam oluyorum
Ama bu ateş sönmek bilmiyor
Sönecek gibi de durmuyor
Alıp başımı gitsem geçecek sandım
Meğerse yanılmışım
Kalbimde saklanıp gelmişsin
Her yerde seni görür oldum
Çocukların gülümsemesinde
Bulutların ağlamasında
Yaprakların saçların gibi dans etmesinde
Kuşların ötüşünde
Tomurcukların kokusunda
Ben ne yapsam da kopamıyorum senden

EKREM EMİR ÖZER-25.03.2024