Zindan meyhanesi... Şiiri - Ahmet Cemil ...

Arka sokaklarında istiklalin
Arka sokaklarında istiklalin
Ulaşılmazı huzur pınarının
Şişelerde yoğun gençlik
Elinde kanunu
En soğuk mezelerden
Kasımpaşalı
Babası mızıkacı
Roman oğlan.

Yitirilmiş yılları
Topraklarından kopmuş zamansız
Pamukların beyazı
Ruhunun ince duygusuz sazı
Yitirilmiş bir anı
Kahkahalarında nefret
Karşısında oturan para simsarı
Esmer kemancı
Kulağında kesintisiz klarnet
Günlerden mübarek Cuma
Kırışmış yüzünde umutsuzluk
Zindan meyhanesi
Köşede hanım ağa.

Mezeler
Ellerde kadehler
Günahsız gecenin ayazında
Tövbesizliğim
Dilimde acı bir tat
Rakısız suyun isyanı
Dilimde kan
Yutamadığım lokmalar boğazımda
Aklımda kahverengi gözler
Dışarıda huysuz bir yağmur
Köşe başı otopark
Ayyaşlar bilmem neyin
İsyanında
Mahzenin ara camından
Ayaklarının ahenksiz kıpırdayışı
Ellerinde şişeler

Fasıl akşamından nameler
Doğmuşluğu
Esmer kızın
Gözlerime kaçamak bakışlar
Sallanan mumun ışığı
Etrafta yorgun gözler
Fıkır fıkır gençliği
İçkinin yosma gülüşü
İstanbul
Sersefil halim,
Sabahı olmayan geceye düşkün
Eğlence peşinde çaresiz bedenim
Ruhumdan kopmuş
Çapkın gölgeler.

Yeni dostum
Yeni dostları
Suratsız meyhanecinin
Uykusuz hali
Tebessüme mahkûm yüzleri
Bu ne sefil kalabalık
Nerde zamansız bedenim
Islak tabure
Sarhoş tuvaletçi
Cebimdeki son bozukluğum
Aynadaki silik yüzüm

Elimde kalan son mısralar
Yıldızların koynundan asılmışlar
Ekin tarlasına savrulmuş samanlar
İstiklal
Yine ne kalabalık
Nerde geçen gittiğimiz meyhane
Nerde çirkin suratlı saki
Doldur kadehleri
Nerde soğuk mezeler
Paltom
Islanmış saçlarım
Nerde otoparkçı
Ayağıma takılan şişeler
Son 87 de mi gitti?
Uykusuzluğum
Aklımda kalan
Cebimdeki son bozukluğum
Aynadaki silik yüzüm.
Bulaştık yine birine
Zindan meyhanesinde