Zindan-ı Gönül Şiiri - Birkan Demirci

Feryadım arşa çıktı bin elemle,
Hançer gibi indi her kelam kederle.
Şeytanı azat ettim bir hevesle,
Nefsim ruhumu büktü benim.

Fakirlik taht kurmuş gönül saraya,
Huzur hayal olmuş, çıkmaz araya.
Tövbem duvar vurdu kara sıraya,
Nasibimi haramlık yıktı benim.

Zincir vurup susturmuşlar divanı,
Adalet mi bu, kim tutar dermanı?
Zaman vurdu yüreğimin fermanı,
Vuslat ümidimi söktü benim.