aç gecelerin aşını çalarak,
besledim adını gönlümün sevda kokan kuytusunda.
yön bilmeden, yurt bilmeden;
belalara çarparak,
koştum sana gelen yollarda.
hayatımı saçarak,
yükledim varımı yokumu.
ölmeye koşullu bu cılız kağnıya.
bu kara kaşların,
bu zindan gözlerin,
daha kaç yangın katacak,
umudu arayan rüzgarlara.
daha kaç sürgün yasatacak,
ürkek bakışlı çocuklara.
Kayıt Tarihi : 5.3.2013 21:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
aç gecelerin aşını çalarak, besledim adını gönlümün sevda kokan kuytusunda. yön bilmeden, yurt bilmeden; belalara çarparak,
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!