Umut dolu dünyamı kara bir zindan ettin
Aşk denilen silahla kendine esir ettin
Boynumdaki zincirin kalbimdeki ateşti
Sen beni bu dünyada deli divane ettin
Anlamadım bir türlü neydi benim bu halim
Bu zulme dayanır mı benim yaralı kalbim
Sever gibi görünüp gururumla oynarsın
Tek dileğim elinden kurtarsın beni rabbim
Parlayan güneşimin üstüne örtü çektin
Benim gönül bahçeme dert üstüne dert ektin
Bağrımdaki hasretti ektiğin dert tohumu
Sen beni bu dünyada sefil perişan ettin
Ellerimi açmışım yalvarırım Mevla ya
Seni görmek isterim olsa kısa bir rüya
Ben seni kaybedersem ölüm tek çarem olur
Zaten sebebim kalmaz dünyada yaşamaya
Susuzdum aşktan yana benim suyumu kestin
Sen hasret rüzgarıydın biraz zamansız estin
Eserken yüreğimden kopardın birkaç parça
Sen beni bu dünyada aşka tövbekar ettin
Kayıt Tarihi : 19.2.2021 00:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!