Zîndan
Qêrînek te go ye min.
Nava heps û zîndanan.
Dibên Mazlum çil roje ketîye birçîbunê.
Birçîbuna ji bo ziman aşîtî û Kurdistan.
Kêç û xorte Kurdistan.
Bi hezarân deng le dan.
Tew bi hew ra ketine.
Wî rê ya birçî û giran.
Zîndanên romê pirin.
Tim bajara da henin.
Tê da ti jî mazlumin.
Ji sedî nod girtî kurdin.
Ew çi zemane gelo.
Mirov çûnên pişt heyve.
Em hê bin dest...
Em hê bê ziman...
Çil û çar roje birçîne.
Hêsîrin, girtîne...
Dem bi dem nêz dibe mirin.
Devleta tirk ne dîn ê ne jî îmane.
Devleta tirk zorbaz û faşîstê.
Kerê, kore keyê tu bêjî bê zimanê.
Ew zilm çima ne bese êdî?
Goşt hêlîyan man hestî..!
helbest:mehmet raşit Er
dem:25.10.2012
Kayıt Tarihi : 25.10.2012 14:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!