Züleyha şaşkınlığı; kesik parmak, kızıl kan.
Akıllar uçmuş baştan, gönüllerde hezeyan.
Ar yırtmış perdesini, namus ardan azade.
Nef’s Yusuf’a emanet, Şeytan nefse amade.
Haya günaha pranga, o ay yüze dört duvar! ..
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
