Zindan Şiiri - Cengiz Okçu

Seni görmektir bir bakıma anlamak!
Bir döküntü gözyaşın var,
Ara sıra canlı cansız yere düşer.

Sesin geçmişe karışmış “gel” der.
Elbette gelirim ama sonucu!
Sen olabilecek misin ki, sen gibi?

Kader bu deyip ağlamaklı halimize ağlamak,
Ne ziyan ama?
Sanırım – ki ben hiç sanmazdım! –
Korkum zindan bana.
Ne dilim döner seviyorum der;
Ne de suretim güler.

Af buyur her şey zindan.
Af buyur her gülüş yalan.
Yirmi dördünde senden vazgeçmek,
Ellisine kadar ziyan.
En erken yirmi yıl sonra kavuşmak var;
O da musalla taşında,
Belki daha da erken.