Zindan Şiiri - Ahmet Hani

Öz dövrüne,
Bir cızıq çekdin.
Heç bir zaman,
Cızığından çıxmadın.

Kimsenin şüşesin,
Senin daşın sındırmadı.

Düz getdin,
Düz geldin.

Kim görecek,
Senin ellerinde ki,
Qanadı qırılmış,
Göyerçinin yaralarını bağladığını

Her selama,
Üreyinin bir parçasını bağışladın.

Kim bilecek,
Senin duza inandığını.

Resimlerinde
Demir qapıları açıq,
Qefesleri sınıq çekdin.
Ağacların budaqlarında quşlara yuva,
Etom bombasının yerine gül ekdin.

Üreyinin son parçasın,
Kimin biçağı doğruyacaqdır?

Söyle,
Dünyanın hansı bucağındadır,
Senin zindanın?