Zindan Şiiri - Talat Akkoca

Zifri karanlık bir zindanda kaldım
Çürümüş hayallerin kokusu sarmış etrafı
Umutsuzluğun ağırlığıyla yere düşmüş başlar
Yerde hep kapkara olmuş taşlar
Burada düşler bile tutsak
Burada en çok ışık yasak
Bir lahza ufak bir anı sızsa içeri
Hücum eder zindanın ifrit bekçileri
Umutsuz yalnızlık çilelerin en yücesi
Zaman mekan yok bu zindanda
Duvarları sen oluşturuyorsun dimağında
Fikir azabı yayılıyor tüm vücuduna
Ne yaparsa yapsınlar tutsaklık canda