Zindan da papatyalar aranır mı?
Eskiden bulunurdu azda olsa;
Seninle,umudun var olduğu vakitlerde
Papatyalar kadar taze umutların
Ölümü bekliyorum;
Sehpamı kurdular
İskemle kendi tekmesini bekliyor;
Gözlerim bulutlara değiyor.
Hep istedim varlığını
İstemek en kolayı çünkü
Bu defa veriyorum ruhumu!
Al ruhumu;tutun uzaklara git
Ruhum senin sadece senin olsun
Anla artık kalbimdekini
Bir sabah uyandığında;
Gözlerinin güneşi benimle dolsun...
İbrahim Zeyveli
Kayıt Tarihi : 23.2.2019 12:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Kavuşamamak
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!