Zind ile Zindennn Şiiri - Hayrettin Taylan

ulaşılmaza uzanmış usumun utkuları
bulunulmamış bir çizginin rintliğine zindeyim
gözlerine koşuyorken güneş
sana gelmenin en son ihtilalinde gözlerim
buluşmamızın kültürel ekvatorunda içsel yakarışlara yüceliyor
varılmak için var olan ben yolculuğunda
ruhsal bir anadolu çöl oluyor bana
oysa ben mecnun'nun babası
sense leyla'nın lalezarı
bunca bunalıma kim kafiye
bu yurda kim hafiye

bir bulutun buhurunda tüm umudum
yağmur gibi dönmeni bekliyor bikri arzularım
kurak bir sevda değil
kalbi bir yara değil
sadece derin ve bir o kadar siyasi çıbandır benimki
bir arbedir bir darbedir bir çıkardır her şeye
herkes bin
bense bir
gözlerim seni arıyor ayasofya şahit
sözlerim seni yazıyor bağdat kanıt
ruhum seni şifreliyor küdüs yanıt
tek eksiğim tek esriğim
ne sen ne de tokluğun kavı
zinde bir ömre asıl ve asil bedeller sunmak
özün tözünde asılın erkine kani olmak
seninle aynı dönencede dönsün dünyamız o da yeter

bir yanım zind,bir yanın rind, bir yanım yanıyor
istanbul bana hazır ben haksızlığa nazır
kızkulesi ruhsal asiliğime kız(ma) masalı
boğaz köprüsü iki fikrin tecimen tümcesi
trafik çok
kırmızı ışıkta geçmeyi seviyorum Zinde
her yer her yar kırmızı
alışmışım kırmızıya
asiliğimin ehlileştiğini anladım devrik bir uykundan sonra
uyandım ne sen vardın ne de sevdiğim şehirler,rintler,fazıllar
bir dirilişin en diri neyinde ben uyarıldım…
bulutsu bir bakışla baktım sana leyli leyli
benden değil bedenimden değil senden de değil
ben değil yaşadığım ve yaşatıldığım her şey zift ü zehr
bu şehir bu aşk bu yar bu yer beni mutsuz ediyor Zinde
ben ki zind
özlenen vasl u ummanda gelmelerime gelin(illa da) gelin ol Zinde