Zincirlere vurulmuş bir dev gibi ruhum,
Ufkun ötesindeki rüzgarlarda huzurum.
O hafif rüzgarlar ki çürüten kemikleri,
Tutuşturdu göğsümdeki durgun nehirleri.
Bastığı her toprağı kül eden bir ruhun,
Yok oluşta ahının kordan çehresi.
Alna çarpan bir yağmur damlası gibi uçkun,
Kalbimde yanan ebedi ateşin gölgesi
En küçük kıvılcımda yakacak tüm arşı,
Semanın bütün bulutları bendime karşı.
En büyük alevlerin zincirlerde marşı,
Sonu gelmeyen rüzgarın bendime karşı.
Kayıt Tarihi : 22.11.2018 16:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!