Zincirleri Kırmak Şiiri - Lokman Hamitoğlu

ZİNCİRLERİ KIRMAK

Hayatıma dair imkansızlıkları,
Prangaları, zincirleri, duvarları… öğrenince;
“Kırman gereken çok şey var” diye yazmışsın,
Doğru yazmışsın…
Ama artık son halkalardayım.
Hani aydınlığa en yakın olunan zaman;
Karanlığın en çok olduğu zamandır!
Ben de uzatmalardaki zifirileri yaşıyorum;
İnsanlığa inat edenlerin son zehirleri,
Şerirlerin son hileleri,
Bedbahtların son kaleleri yıkılmak üzere;
Ve ben hiç eğilmedim,
Hiç kimse eğildiğimi görmedi…
-Ancak O’na (c.c.) eğilirim-
son demler artık zora dair!
Anla beni, zira ben;
Zorun kralını yenmişim!
Bundan sonrası gümüş kadehlerde bal şerbetidir
Bal şerbetidir annanne…

Lokman HAMİTOĞLU