Zincirler ve Sırlar Şiiri - Sadık Kocabaş

Zincirler ve Sırlar
Gözümde yaş kalmadı, ser çeşmenin başına,
Zincirleri vurdular o üç tane taşına,
Niyaz edem dedim, zaptiye çıktı karşıma,
Medet ey aslanım, neler çıkar bahtıma.

Yıllar geçti aradan, ne gelen var ne de gideni,
Gönlüm viran oldu, yaramda yok hiç dermanı,
Bir ateş yakar ki ne dünya ne haramı,
Medet ey aslanım, neler çıkar bahtıma.

Ne bir ferman dinlerim, ne divan kararı,
Dağlara sordum bulamadım o yar diyarı,
Yüreğimde saklıdır Azat Eyleme sırrı,
Medet ey aslanım, neler çıkar bahtıma.

Dört duvar arasında, hasretler büyüdü,
Umutsuz bekleyişte nice can eridi,
Bir mektup bile yok, her şey bitti denildi,
Medet ey aslanım, neler çıkar bahtıma.

Mermerler soğuktur, tenim üşür yasta,
Güneş doğar amma içimde bir hasta,
Sürgüne uğradım, ne bir haber ne posta,
Medet ey aslanım, neler çıkar bahtıma.

Gözlerimden akan yaşlar coşkun nehir,
Sözlerim düğümlendi, gönlüm oldu zehir,
Ben sana adadım bu ömrümü ey şehir,
Medet ey aslanım, neler çıkar bahtıma.

Ufuklarda bir iz, belki o yar gelir mi,
Bu virane gönlümü sevgiyle siler mi,
Hasretin ateşi bağrımı deler mi,
Medet ey aslanım, neler çıkar bahtıma.

Her gece rüyamda o güzel yüzünü,
Unutmak ne mümkün, o tatlı sözünü,
Ne zaman göreceğim ben artık gözünü,
Medet ey aslanım, neler çıkar bahtıma.

Zindanlar dar gelir, ruhum göğe kaçar,
Kanadım yok amma, bu beden yine uçar,
Bülbül de yanar, gül de sonunda açar,
Medet ey aslanım, neler çıkar bahtıma.

Bu ayrılık, bu acı, bir ömür sürer mi,
Bahtıma yazılan dertler bir gün biter mi,
Gönül bu sızıya daha nasıl yeter mi,
Medet ey aslanım, neler çıkar bahtıma.

Zincirler pas tutmuş, taşlar artık mermer değil,
Yıkılsın deryalar, aradığım köşk değil,
Aşkın sırrını yazan Kalemsiz Şair'den başkası değil,
Medet ey aslanım, neler çıkar bahtıma.

Hakikatın ta kendisi bu, dertlerin destanı,
Sonsuza dek sürer bu aşkın mihmanı,
Yüreğimde bitti hasretin zamanı,
Medet ey aslanım, neler çıkar bahtıma.