Zincirler Şiiri - Ramazan Çiçek

İnsan doğarken kesilir kordonu
Ama zannetme özgür olduğunu
Zincirlerle sarılmıştır boynu
Kendi fikirleri sıkar boynunu

Zincirleri olmuştur fikirleri
Büyüdükçe artar zincirleri
Kırmak ister zincirlerini
Ama cesareti yeter mi sanki

Artık bunalmıştır nefessizlikten
Kurtulmak ister zincirlerinden
Cesareti bulmuştur kendinden
Zincirleri çıkarabilecek mi fikirlerinden

İster kendi fikirlerinin nefesini
Fikirleri olmuştur zincirleri
Kopardıkça acıtır yüreğini
Akar gözlerinden yüreğinin seli

Başta hırıltılı gelir nefesi
Alıştıkça düzelir yüreğinin sesi
Yerine gelmiştir neşesi
Bu kendi fikirlerinin neşesi