Yazarsın çizersin de seni kim dinler
Acıyla çarpan yürek, derinden inler
Dost diye kimler yıktı beni, ah kimler
Ah çeken benim, kırılmayan zincirler
Unutamam diyenler, bir bir unuttu
Sahte bir yüz, bir gülücükle avuttu
Çileli geçen günler, ömrümü yuttu
Ah çeken benim, kırılmayan zincirler
Hasta olunca, sana gelmem demişti
İyi günümde, yemek için gelmişti
Kendi gülerken, bana azap vermişti
Ah çeken benim, kırılmayan zincirler
Virandır gönül bağım, yeşermez oldu
Genç yaşımda, yüreğim acıyla doldu
Yaşanmamış gençliğim, nere kayboldu
Ah çeken benim, kırılmayan zincirler
(0590) Şubat 2003
Midayet Kara
Kayıt Tarihi : 26.12.2018 14:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!