Zincirini Kırmış Dört nala Koşar

Zincirini kırmış, dörtnala koşar
Hızını alamaz, coştukça coşar
Meydânı boş bulmuş, haddini aşar
Muhabbet tellalı, hep akıl satar

Gurûrdan kendine, bir kale yapmış
Duyduğu her söze, inanmış kanmış
Palavra atmayı, marifet sanmış
Muhabbet tellalı, hep akıl satar

Gaflete dalmış da, acınır halde
Aklına ne gelse, sarf eder dilde
Kaybolmuş kimliği, yaban bir elde
Muhabbet tellalı, hep akıl satar

Özünden uzakta kalmak gaflettir
Kuru bir gürültü, boş bir hiddettir
Aşırı gitmekse, tam bir zillettir
Muhabbet tellalı, hep akıl satar

Sûreti aldatır, insan sanırsın
Birazcık konuştur, hemen tanırsın
Bırak da rahatça, artık anırsın
Muhabbet tellalı, hep akıl satar

Hakîkati görmez, çamura yatar
Çöplüklerde gezer, pisliğe batar
İşkembesi geniş, attıkça atar
Muhabbet tellalı, hep akıl satar

İnançlı insana, îtibar etmez
Batağa saplanmış, doğru yol gitmez
Yalanı yanlışı, saymakla bitmez
Muhabbet tellalı, hep akıl satar

Laf oyunlarıyla, cambazlık yapar
Her türlü şeytâni yollara sapar
Nefsinin kölesi, nefsine tapar
Muhabbet tellalı, hep akıl satar

Mühürlü kalbinin, bozulmuş teli
Doğruyu söylemez, dönmez ki dili
Hakk için bir kelâm, yazamaz, eli
Muhabbet tellalı, hep akıl satar

Kendi kendisine fetvalar verir
Her sözü fermanmış, sanki bir emir
Küflenmiş beyni, paslanmış demir
Muhabbet tellalı, hep akıl satar

Her ânı her zamân, şerle barışık
Aklıyla kavgalı, beyni karışık
Geveze rûhludur, tam bir yılışık
Muhabbet tellalı, hep akıl satar

Gaflet bulutları, ufkuna çökmüş
Zillete tutunup, belini bükmüş
Kokuşmuş beyniyle, bedene yükmüş
Muhabbet tellalı, hep akıl satar

Sataşma yapmaya, marifetlidir
Herkese çatmaya, meziyetlidir
Sorarsan kendine, haysiyetlidir
Muhabbet tellalı, hep aklını satar

Fıtratın özüne, uyabilmiş mi?
Îlâhî îkazı, duyabilmiş mi?
İnsan doğmuş amma, olabilmiş mi?
Müfteri riyâkâr, hep huzûr bozar.