Zincir Şiiri - Turan Yükseloğlu

Geldim ki kırılmaz zincir vardı kapında,
Salkım söğüt başı eğdi beni görünce...
Zerresi yok demek anılardan aklında,
Ne umdum ne buldum çok gücendim doğrusu.

İlim ilim yitmiş, izin bile kalmamış,
Kapılar pas tutmuş, kimse gelip sormamış,
Gittiğinizi belki de kimse duymamış,
Meçhul bu halinden endişelendim doğrusu.

Artık bu ellerde duramam, sensiz olamam,
İzin yok, bilen yok, kimselerden soramam,
Aramazsan seni, arasam da bulamam,
Duy feryadımı seni ćok sevmiştim doğrusu.