Zimmet/Yalan Şiiri - Ali Gençay

Güven, arkası görünmez perde
İnanmak, inanın elinde
Delindiğinde ne sır tutar
Ne de kapanır yeminlerle

Koştur şimdi
Tanrılardan çaldığı atları
Kırılacak bilekleri yalandan
Kırılacak en güvendiğin yerde

Ben yalancı mıyım?
Kalemşorluk var meziyetimde
Edebi laflar dolaşır dilimde
Duyulmaz acılarımla
Ben dünyayı pembeye boyarım
Köpek gibi inlesem de

Zimmetlenmiş yalan
Şehrin orta göbeğine
Bilet satıyor talih tüccarları
Ya çıkarsa, temennimizle
Hele o falcı kadın
Palavra sıkıyor kuru kemiklerle

Yalan!
Yalan içinde yalansızım
Düşürdüm maskesinin riyanın
Perdeye düşen ayın şavkıyım