Çiçek satar, fal bakarım.
Sipaliler tozsa, ufak ufak naşlarım.
Haksızlığa gelemem zalimleri haşlarım.
Ben bir roman kızıyım,
Ağzım bozuk hem de sevdalıyım.
Kendim fakir, gönlüm zengindir.
Al çingenem bu kalbim senindir.
Oldukça şugarım adım zillidir.
Ben bir roman kızıyım,
Ağzım bozuk hem de sevdalıyım.
Abe yok mudur çiçek isteyen?
Var mı ki beni görüp de beğenmeyen,
Sen ne dersin be kalmadı beni istemeyen.
Ben bir roman kızıyım,
Ağzım bozuk hem de sevdalıyım.
İyi göbek atar sipaliyi toplarım.
Sigaramı tüttürür keyfime bakarım.
Bir bakışımla yakar baronları tavlarım.
Ben bir roman kızıyım,
Ağzım bozuk hem de sevdalıyım.
21 Eylül 1998 Pazartesi 2:50 / İstanbul
Güliz ArdilliKayıt Tarihi : 13.3.2011 16:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Aslında bir roman değilim. Ancak bir roman gibi hissedip onların ağzıyla yazdım bu şiirimi. Roman olsaydım da bununla gurur duyardım. Çok neşeli, sıcak ve içten insanlar olduklarını düşünüyorum romanların. Şarkılarını, danslarını da çok seviyorum. Müziğin içinde doğup müzikle yaşıyorlar. Hayat dolu insanlar. Yürekleri yaşama sevinciyle çarpıyor. Ve aslında hepimizin içinde değişik hikayeler barındıran, konuları hem farklı hem de birbirine benzerlik gösteren, okuması keyifli romanlar olduğumuzu da düşünüyorum.
Yorumuma, uzun olmasaydı, bir şiirimle devam etmek isterdim.
Gönül dolusu sevgi ve saygımla kutluyorum bu güzel şiiri ve sizi, Güliz hanım
Ünal Beşkese
TÜM YORUMLAR (6)