Sızlanma ey halkım, şimdi söylenme
Talân oldu bağın, soldu güllerin
Sustun yıllarca, şimdi hiç yeltenme
Pek bir ucuza bağlandı dillerin
Bir tuttun ârif ile ham-yobazı
Başına tâc ettin şerir hokkabazı
Sürdün güvercin üzerine tazı
Şimdi acımam, kırılsın ellerin
Aklın tutuk, vicdânında kelepçe
Durmadın zâlime karşı erkekçe
Süründün Yezîd ardından ürkekçe
Fersizdir artık, çözülür dizlerin
Âlem sezdi, tanıdı, bilmedin
Bir kerecik kalbinde yer vermedin
Öyle âşikâr güzeli görmedin
Gayrı göremez, kör olur gözlerin
İşine geldi zâlimden ulûfe
Haramdır diyeni aldın hafîfe
Bilmem kabri gerek var mı târife
Yılanla çıyân bölüşür etlerin
Dert etme gülleri, Sultanı bakar
Sürçen bendesinin elinden tutar
Dilerse âleme halîfe yapar
Rızâsına nâil olan erlerin.
03.11.2015-Astana
Kayıt Tarihi : 15.12.2015 11:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!