Zillet Şiiri - Hüseyin Okutan

Diyorsun ki; yolumuz hicret
Oysa Nebi'ye ateşten gömlek.

Önce ashab, sonra Hz. Ahmet. (SAV)
Sende kardeşlik nerede, insaf et.

Kılıç kınında sevke cehalet
Kavga da çıkmış, nesi uzlet?

Vakti miydi kulağını çekmek?
Dosta kin, düşmana himmet!

Adamın canına şedit hiddet
Milleti kaybettin, hani ümmet?

Zehir ile bal bir tasta, asr-ı fetret
Sen uzağındaymış gibi tasvir et!

Masumiyet hülyasından vazgeç
Sapla samanı birbirinden ayırt et.

Başın yok, sanadır son mühlet
Gaflet üstüne gaflet, aklı kıllet.

Şiddete mesafen vardı, hayret!
Meğer sonuna gizlenmiş cinnet.

Küçükleri tespihe dizip, medet!
İhanetin bedeli ağırdır, derk et.

Yenilmişsin mertçe kabul et.
Kaçıyorsun, düpedüz zillet!