Sırça bir köşk misali oturmuş şehrin gözlerine bir yaşantının buğusu,
Sırma saçlı bir taşlık yol alıp karıştırmış serin bakışlarını,
Bakamaz caddelere,ne bilsin ki taşlık yolun sırma saçlarını,
İçine hapsettiği düşlerle tarar kendi yorgun saçlarını,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta