Cizre'de doğdu.
Duyuyorum hâlâ — doğduğum anın karanlık hıçkırıklarını.
Toprağın soğuk rahminde yankılanan bir ağıt gibi,
evet, tam o anda açıldı gözlerim yokluğun girdabına.
Kulaklarım, sonsuz bir geceyi işitir şimdi —
uçurumdan kopan bir inilti gibi sızıyor içime.
Ew Payîze
dilê min bi rengê zêr hat şewitîn,
baran ket ser xatirên me
û tu,
di nav şevên xweşî de
Kommagene Destanı
Ey tarih dinle, ey rüzgâr taşı,
Fırat’ın kıyısında yükseldi başı.
Kommagene’ydi adı, iki dünyanın,
Mezopotamya’da Bahar
Bahar yağmurları indi göklerden,
ama toprak Enlil’in öfkesiyle kurumuştu.
Dicle’nin kıyısında sessizlik vardı,
Fırat’ın sularında Tiamat’ın hüzünlü dalgaları aktı.
Suskunluğun İçinde
içimde kanıyor zaman,
bir boşluk bakıyor yüzümden.
gözlerimde bulanık denizler,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!