Zilan Şiiri - Murat Elter

|

/Seni seviyorum dediğim vakit
Yüzünü korkular mesken tutmuştu zilan/...

Çok geçmeden
Rüzgârın ürperttiği suya benzedik
Savrulduk
Ve devrildik kör dalgalar gibi tenha kıyılara

Şimdi aramızda uzun boylu ayrılık iklimleri var
Ve durmadan eskiyor bahar

Ama üzülme
Hayaller ürkmez dağların heybetinden bilirsin
Ve menzillerin ve denizlerin sonsuzluğundan

Zaman şimdi gece yarısı
Soluğum tütün kokusu
Bütün dalgınlığım sana ayarlı
Soylu atların sırtında yine ben
gözlerim düş düş
Yüreğim şiir şiir
Sana sesleniyor Dicle'nin kızı

||

Bunlar senin içindir/ al hepsi senindir
Bunlar gözyaşı çiçekleridir zilan
Yüreğimin çölünde büyüdü bunlar
Bütün yapraklarında gözyaşımın izi var

Boşver; sorma benim nerede olduğumu
Tut ki bir şiirde
Tut ki bir şarkıda
Tut ki ayın düştüğü yerdeyim zilan
Gri özlemlerin vurduğu bir kancık çağda
Gamlı ve yaslı yürüyorum
Kavalın on deliğinden hüzün esiyorum
Dilimde şiwan'ın kederli koçerê türküsü

Nice adaklarımız sahipsiz bir dünde kaldı
Ağaçlar çürüdüde biz kavuşamadık zilan
Mevsim şimdi hazan / güz gülü açtı ellerimiz
Ve yalan oldu Mem türbesinde dileklerimiz

Oysa Dicle'nin kıyısında gelincikler büyütecektik
Gülüşecektik avlusunda papatyaların
Ve eflatun gökkuşağı altında
Nisan yağmurlarında ıslanacaktık zilan

Yazık! ...
Yağmurlar kurududa biz buluşamadık...

Şimdi içime ağrı/lar yıkılıyor gece ve gündüz
Yalnızlık bir dağ - yokluğun kıyamet
Namert olayım ki; ömrüme rağbet-
Bir zelzele gibi titriyorsun göğsümde zilan
Benliğim enkazlar altında toz ve duman

Aramızda arsız - ikiyüzlü kabileler var
Bizim için artık en hakiki ütopyadır bahar..

Oyyy elleri yağmur kokulu zilan
Oyyy dilimin zılgıtı
Düşlerimin mor duvaklı kızı
Şakağıma sevdalı namlu türküsü
Bil ki sen yoksan aşk yok - saadet yok - hayat yok