Hayatının merkezine şarabı
Koymuştu bir kere iflah olmadı,
İradesi buz zemine çarpmıştı,
Kaymıştı bir kere iflah olmadı..
Bir işte yapmazdı hayret ederdim,
On´u anlamaya gayret ederdim,
Derdi ne ki niye bu kaçış derdim,
Tüymüştü bir kere iflah olmadı..
Türlü lakaplarla süslü adını
Diyen olsa görseydiniz cengini,
Dağıtmıştı dolu duzgin kendini,
Yaymıştı bir kere iflah olmadı..
Hanımı fedakar çalıştı durdu
Hem çoluk çocuğu, hem onu gördü,
Sevgiyi,saygıyı, şaraba verdi,
Kıymıştı bir kere iflah olmadı...
Aç kurt gibi sarılırdı şişeye,
Ne ümit,ne hayel,ne de bir gaye,
Şaraptan gayrıyı,masal,hikaye,
Saymıştı bir kere iflah olmadı..
Para yoksa ispirtoda içerdi,
Kısacıkk ömrünü böyle geçirdi,
Karanlığı narasıyla biçerdi,
Uymuştu bir kere iflah olmadı..
Sentezi yadımda o bahtı harap,
Tahtı da şaraptı,tacı da şarap,
İçmemekti O´nun için ıstırap,
Caymıştı bir kere iflah olmadı..
Kayıt Tarihi : 9.3.2006 03:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ümran Tokmak.
Eyvallah dost
Ama Yalnızım
Yalnızlık taht kurmuş ufkum kapkara,
Ümitsiz değilim ama yalnızım.
Dertlerim depreşti yazdım dağlara,
Poyrazla katmışım kuma yalnızım.
Napolyon dostluğu yetim değerler,
Kadir kıymet ne ki kasvet yayarlar,
Makama rütbeye boyun eğerler,
Çıldırmış çıkmışım dama yalnızım.
Kalabalık külden yaban ıssızım,
Dostluklar mevt olmuş bense sessizim,
Karakış sokakta yavrular bizim,
Acıklı bakıştık ama yalnızım.
Çöplükler aç dolu toplum çok rahat,
Ben suçlu ben güçlü benim kabahat,
Ecel kervanımda sayıyor saat,
Kimi aç kimi tok deme yalnızım.
Ömer her halimiz gösteriş tüter,
Namaz kılar ceset namazsız yatar,
Hücreler isyanda, yeter be yeter!
Kendime sitemim kime yalnızım.
30.11.2005 Bursa
TÜM YORUMLAR (6)