Bazen bir sonbahar yağmurunda büyütürsün aşkı
Bazen de deniz kenarında...
Yalnız hissedersin kendini, yanında çok kişi olmasına rağmen
Zaten yalnızlık, yanında birilerinin olması değil
Duygularını paylaşacak birinin olmaması değil midir?
Ve hep onun yanında olmak istersin
Sen beni hiç sevmedin ki.. Anlamsızdı aslında bütün bakışların, Yalandan başka bir anlamı yoktu.. Sen beni hiç sevmedin ki.. Sevmiş olsaydın eğer, sahipsiz kalmazdi kırmızı güller; solmazdı sensizlikle birlikte.. Aslında hiç sevmediğin gidişinden anlaşılıyordu.. Koşar adım gibiydin mesela.. Sanki yangından kaçar gibi.. Evet yangın, çünkü; benim sevgim seni yakacak kadar büyüktü.. ve sen, sevemedin; taşıyamayacağın bu büyük sevgiyi.. Sen beni hiç sevmedin ki...
Var gibisin ama yoksun.. Gökyüzünü saran sis bulutu gibi, sadece uzaklardan görünürsün... Var gibisin ama yoksun ışte... Deli bir kurşuna hedef olduğunda görünen son siluetler gibi.. Uzaklık sende saklı, yakınlık bende... Var ile yok gibi bir şey.. Uzaklık özletir, yakınlık acı çektirir.. Var ile yok gibi bir şey işte.. ufak bir sızı, her yeri toz duman eden bir fırtına gibi.. Sen, var gibisin ama yoksun ışte..
Bir hüzün saklıdır güneşin batışında
Üstünde yıldızları taşıyan suskun bir deniz...
Şehrin, karanlığa boğulmuş sokaklarında
Ay ışığı ile aydınlanan ufacık bir iz...
Nedensiz ve habersiz yürürken yollarda
Uyuklayan gözler çaresiz...
FİLİSTİN
Bombalar yağıyor Filistin’ e
Kan kusuyor bebelerin içi
Acı süslemiş tüm kalpleri
Annesinin buz kesmiş cansız bedenini
Ağır ağır adımlarla yürüyorum
yağmur kokan sahillerde…
Martıların çığlıkları tırmalıyor kulaklarımı…
Hafiften esen acı acı rüzgâr, iliklerime kadar işliyor…
Üşüyorum…
Sokak lambalarının ışığından uzaklaşıp
Yalnız ve çaresizim, kimseler yok yanımda
Yorgun bir halde yürüyorum karanlığın ortasına
Karanlıktan ne kadar korksam da kaybolduğum yer orası
Kusurlarımın kaybolduğu tek yer...
Ne kadar acı çeksem de tek sığınağım karanlık...
KUMSALDAKİ YANLIZLIK
Hırçın denizin karşısında yapayalnız kalmış bir beden
Kaybolmuş karanlığın derinliğine, parçalanmış yüreği kederden
Yorgunluk çökmüş üzerine, yığılıp kalmış tenha bir köşeye
Ağlamaklı gözlerle, kin tutmuş kalbini acıtan her şeye
Daha dokuz yaşındayım
Gönlümün baharında
Küçücük pencerelerle bakıyorum hayata
Kara dumanlar kaplamış hayallerimi
Kar yağmış umutlarımın üzerine
Beyaz perde çekilmiş gözlerime
Gidişini izledim bugün, gözyaşlarım avuçlarımda…
Ve son sözlerin hala kulaklarımda.
Acıyor şimdi yüreğim, yıkık ve param parça
Suskunluğuma gömdüm feryatlarımı
Ne kadar gitme diye bağırsam da, duyulmuyor sesim
Daha ilk günden ben seni çok özledim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!